โภชนาการในโรงเรียน

โภชนาการในโรงเรียน คือสิ่งที่ไม่ควรมองข้าม

โรงเรียนคือสถานที่ที่ผู้ปกครองทุกท่านให้ความไว้วางใจในการฝากบุตรหลานอันเป็นที่รักของเราไว้ให้คุณครูที่โรงเรียนดูแล แต่จะมีสักกี่ที่ที่ใส่ใจคุณค่าทางโภชนาการที่คัดสรรมาให้กับบุตรหลานของเรา แน่นอนว่าโรงเรียนนั้นเป็นสถานศึกษาที่ตั้งขึ้นเพื่อให้นักเรียนทุกคนได้มาศึกษาหาความรู้แต่อย่างไรก็ดีก็ต้องไม่ลืมว่าโรงเรียนเป็นสถานที่ที่บุตรหลานของเราต้องอยู่อาศัยเป็นระยะเวลายาวนานแทบจะเรียกได้ว่าอาจจะมากกว่าเวลาที่ได้อาศัยอยู่ที่บ้านเลยด้วยซ้ำ นั่นจึงทำให้เรื่องอาหารการกินและโภชนาการในโรงเรียนเป็นเรื่องที่ไม่ควรจะปล่อยปะละเลย เนื่องจากสถิติทางโภชนาการในไทยได้พบว่าเด็กนักเรียนไทยนั้นได้รับอาหารที่ไม่มีโภชนาการเป็นจำนวนมากเนื่องจากโรงเรียนไม่ได้มีมาตรการควบคุมเรื่องของโภชนาการทางอาหาร ซึ่งในบทความนี้เราจะมาพูดกันถึงประเด็นเรื่องนี้ว่าควรหาทางออกให้กับปัญหานี้อย่างไร และประเด็นนี้จะมีผลอย่างไรต่อสุขภาพของเด็กนักเรียนกันบ้าง ซึ่งถ้าพร้อมแล้วเราจะมาเรียนรู้ไปพร้อมกันเลย

โภชนาการในโรงเรียน

            อย่างที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นในเรื่องของมาตรการการดูแลและการควบคุมเรื่องอาหารหรือสินค้าที่มีการขายตามร้านสหกรณ์โรงเรียนนั้น บางโรงเรียนไม่ได้รับการควบคุม จนทำให้มีอาหารประเภทอาหารขยะ  อาทิเช่น ขนมขบเคี้ยว ลูกอม  ไอศกรีม น้ำอัดลม หรือน้ำหวาน หรือแม้แต่อาหารโรงเรียนที่มีการจัดเตรียมของทางโรงเรียนเองก็เป็นอาหารจานเดียวที่มีสารอาหารที่เด็กในวัยนั้น ๆ ได้รับอย่างไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ ในระยะสั้นหลายท่านก็อาจจะไม่เห็นผลมากนักแต่หากระยะยาวแล้วล่ะก็ อาหารเหล่านี้ก็จะส่งผลให้พัฒนาการในด้านต่าง ๆ ของเด็กนักเรียนไทยนั้นมีพัฒนาการที่ต่ำลง ไม่ว่าจะเป็นพัฒนาการในด้านของร่างกาย  ในด้านของการเรียนรู้ก็ตาม ซึ่งในส่วนนี้ก็สามารถแก้ไขปัญหาได้โดยการให้โรงเรียนออกมาตรการควบคุมอาหารที่มีการจำหน่ายในร้านค้า ร้านอาหารของโรงเรียนในมีเมนูที่มีอาหารครบ 5 หมู่ และถูกหลักโภชนาการ โดยส่งเสริมให้ร้านค้าเองมีจิตสำนึกและเห็นความสำคัญในการซื้อขายสินค้ากับนักเรียน และนอกจากอาหารที่ดีและถูกหลักโภชนาการแล้วก็ยังต้องคำนึงถึง ระยะเวลาในการเปิดจำหน่ายอาหารอีกด้วยว่าควรเปิดจำหน่ายสินค้าให้อยู่ในเวลาที่เหมาะสม

            ทั้งหมดเหล่านี้ก็เป็นด้านหนึ่งที่สะท้อนปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคมนี้ว่าเราควรหาทางออกร่วมกันทุกฝ่ายเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับเด็กนักเรียน ทั้งนี้ควรต้องคำนึงถึงสุขภาพของนักเรียนเป็นหลัก โดยไม่มุ่งเน้นแต่เพียงผลกำไร เพื่อให้สังคมของเราเติบโตขึ้นมาอย่างมีประสิทธิภาพและมีร่างกายที่แข็งแรงต่อไป