สวัสดีครับ เชื่อว่าหลายคนคงจะแปลกใจกลับหัวข้อของเรื่องนี้แล้วใช่ไหมครับ ไม่ผิดหรอกนะครับ ผมก็แทบไม่เชื่อตัวเองเหมือนกันว่าผมจะทำมันได้จริงๆ ต้นเหตุมาจากที่ว่าแฟนผมไม่มีเวลาที่จะเลี้ยงดูลูกเองครับ ต้องทำงานออฟฟิศ ซึ่งทางนั้นให้ลาคลอดลูกแค่ 1 เดือนเท่านั้นเองครับ จึงกลับไปทำงานครับ เพราะทำมาก็หลายปีแล้วเงินเดือนสูงขึ้นจะออกก็เสียดายครับ ซึ่งแฟนผมก็บอกกับผมว่าจะจ้างพี่เลี้ยงเด็กมาเลี้ยงลูกให้ ซึ่งผมก็ได้ยินเรื่องเสียๆ หายๆ จากพี่เลี้ยงเด็กมามากพอสมควร ผมจึงตัดสินใจอีกครั้งกับแฟน ในที่สุดผมก็ยอมออกงานมาครับ เพื่อแลกกับความปลอดภัยของตัวลูกของผม ซึ่งผมก็ทำงานมาหนักและเงินเดือนก็เยอะ เสียดายจริงๆ ครับ เมื่อออกเสร็จวันรุ่งขึ้นก็เดินทางไปเรียนเลี้ยงลูกกับโรงเรียนแห่งหนึ่งครับ ซึ่งแรกๆ ถือเป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับผู้ชายอย่างผม ไม่นานผมก็เก่งครับแล้วก็เริ่มไปเลี้ยงลูกจริงๆ ซะที เรื่องไหนที่ผมยังค้างคาใจก็จะใช้วิธีค้นหาความรู้ทางอินเตอร์เน็ตครับ ผมโชคดีมากครับที่ลูกของผมไม่ร้องงองแงแม้แต่นิดเลย เลี้ยงง่ายมาก จนในที่สุดผมก็อยู่ตัวแล้ว ผมจึงเริ่มหยิบธุรกิจมาธรรมอีกครั้งโดยการขายของผ่านเน็ตครับ หลายคนอาจจะบอกผมเอาเวลามาจากไหน เวลาที่ผมจะไปส่งของผมก็พาแกไปด้วยครับ เวลาจดบิลหรือที่อยู่ก็ทำตอนที่ลูกหลับครับ สำหรับเรื่องอาหารนั้น แกจะกินนมผงสงเคราะห์ที่มีกลิ่นรสนมแม่ครับ แต่แกกินนมผงแล้วจะไม่มีกินนมแม่ครับ ส่วนเรื่องงานบ้านนั้นแฟนผมก็จะกลับมาช่วยมาช่วยกันทำทุกเย็นครับ ผมเลี้ยงลูกแค่ตอนกลางวันส่วนกลางคืนแม่ของเธอจะเป็นคนดูแลครับ สลับกันไปบ้าง